 |
| Josh Neufeld (1967, New York City), maker van vooral op feiten gebaseerde beeldverhalen |
|
Orkaan Katrina
De orkaan Katrina trof Louisiana op 29 augustus 2005 met windsnelheden van 225 km per uur. De ergste orkaan van een generatie sloeg verwoestend toe, zowel in Louisiana en Mississippi als in delen van Florida en Alabama. Hoewel de orkaan ten oosten van New Orleans voorbij trok, sloeg de stormgolf een enorm gat in de dijken. Op 30 augustus stond de stad voor 80% onder water, soms 4,5 meter hoog. Overal lagen of dreven lijken. Het water bleef weken staan. De Federale Noodhulp faalde jammerlijk.
Negentig procent van de inwoners was geëvacueerd voor de storm; toch bleven velen achter, vooral ouderen en armen. Uiteindelijk stierven meer dan 700 mensen. Tienduizenden raakten hun huis kwijt en kunnen of willen niet terugkeren.
 |
 De storm slaat toe in het flatje van Denise |
Het boek
Josh Neufeld vertelt het verhaal als oral history. Hij illustreert wat hij heeft opgetekend uit de mond van verschillende mensen die de orkaan lijfelijk hebben meegemaakt. Per persoon volgen we hun belevenissen voor, tijdens en na de waternood. Door de verschillende invalshoeken ontstaat een goed beeld hoe er gereageerd wordt op zo’n ramp: eerst met ongeloof en onderschatting, dan met een razendsnel toenemende angst voor verdrinking of verlies huis en haard. In New Orleans meteen gevolgd door heftige verontwaardiging over de falende hulpverlening.
Zo leven we bijvoorbeeld mee met Denise, een jonge zesde generatie New Orleanse en niet op haar mondje gevallen. Met haar moeder en duizenden andere vluchtelingen komt ze terecht komt in het hooggelegen Convention Center en moet daar ervaren hoe de hulpeloze mensen, zonder drinkwater, voedsel of sanitaire voorzieningen, onder schot gehouden worden door gewapende soldaten van de National Guard.
Of neem de Iraanse immigrant en winkelier Abbas die met zijn visvriend Darnell besluit om in de winkel de storm te doorstaan. Uiteindelijk moeten ze op het dak vluchten, belaagd door ratten, muskieten en zwaar vervuild water.
De twintigers Leo en Michelle aarzelen lang aarzelen om te vluchten, hopend de storm wel te kunnen uitzitten; maar als de overstroming dreigt moeten ze weg ook al kost ze dat hun grote collectie stripboeken: de schade is desastreus.
Society arts Brobson maakt zich aanvankelijk geen zorgen over Katrina; zijn huis in The French Quarter heeft vele eerdere stormen doorstaan. Maar later ervaart hij hoe de FEMA (de federale noodhulp) volledig faalt: drie weken na de storm heeft hij nog een lijk in zijn kantoor heeft liggen. De levenden èn de doden waren in de steek gelaten.
Neufield heeft het verhaal helder opgebouwd in vier episoden: De storm (vanaf de eerste waarschuwingen voor de naderende orkaan tot de dijkdoorbraken), De stad ( waarin we kennis maken met de hoofdpersonen zich voorbereidend op de orkaan), De vloed en, als laatste, De diaspora, de belevenissen en terugkeer van de evacués. Het verhaal is prachtig getekend, met name in grote illustraties op dubbele pagina’s.
 |
| ...de hulp van het leger... |
 |
| Denise: ....het is niet te geloven...... |
 |
| Abbas en Darnell...ik ben kapot. Trusten... |
|
|
